Czy warto łączyć montelukast z innymi lekami w leczeniu astmy?

Czym jest montelukast i w jakich przypadkach jest stosowany?

Montelukast jest to doustny lek przeciwastmatyczny wykazujący działanie przeciwzapalne oraz zapobiegający skurczom oskrzeli wpływając tym samym pozytywnie na drożność dróg oddechowych. Odznacza się on szerokim profilem bezpieczeństwa oraz nieznacznymi działaniami niepożądanymi. Należy on do leków przeciwleukotrienowych, których działanie polega na wybiórczym blokowaniu receptorów leukotrienowych (CysLT1) występujących w drogach oddechowych. Blokowanie tych receptorów hamuje działanie leukotrienów, czyli mediatorów stanu zapalnego. Lek ten wskazany jest głównie do stosowania pomocniczo w leczeniu POChP i astmy przewlekłej (łagodnej lub umiarkowanej) u pacjentów u, których leczenie za pomocą wziewnych kortykosteroidów i “doraźnie” stosowanych krótko działających beta-agonistów nie zapewnia odpowiedniej kontroli objawów astmy. Montelukast znajduję także zastosowanie w przypadku innych schorzeń o podłożu alergicznym takich jak pokrzywka czy atopowe zapalenie skóry. W przypadku łagodnej astmy montelukast może także zastępować małe dawki wziewnych kortykosteroidów. Innym wskazaniem do stosowania leku jest zapobieganie napadom astmy wywołanym przez wysiłek fizyczny a także łagodzenie objawów sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa. Należy jednak pamiętać, że Montelukast ze względu na swój mechanizm działania nie nadaje się do stosowania w przypadku wystąpienia ostrego napadu astmy.

Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania montelukastu

Montelukast nie jest przeznaczony do stosowania w ostrych napadach astmy. W takich sytuacjach bowiem konieczne jest zastosowanie przez pacjenta “doraźnego” leku wziewnego np. krótko działającego beta agonisty. Uwarunkowane jest to przez mechanizm działania montelukastu, nie wykazuje on bowiem natychmiastowego działania. Lek nie może także nagle zastępować dotąd stosowanej terapii kortykosteroidami. Podczas stosowania montelukastu istnieje niewielkie ryzyko wystąpienia układowej eozynofilii. Należy więc zwracać szczególną uwagę na pojawiające się objawy, takie jak wysypka pochodzenia naczyniowego, incydenty sercowo-naczyniowe, nasilenie objawów płucnych, neuropatia.

Montelukast może wchodzić w interakcje z innymi przyjmowanymi lekami takimi jak fenytoina, fenobarbitalem, ryfampicyną, kwasem walproinowym, paroksetyną, atorwastatyną. Powodując wystąpienie różnych działań niepożądanych. Należy więc poinformować lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta w celu uniknięcia interakcji pomiędzy substancjami czynnymi.

Stosowanie montelukastu w terapii astmy

Leki stosowane w terapii astmy możemy podzielić na dwie grupy: -leki, które kontrolują przebieg choroby- stosowane codziennie w celu utrzymania stałej kontroli astmy głównie o działaniu przeciwzapalnym. -leki doraźne (objawowe)- stosowane w razie potrzeby, w celu szybkiego przerwania skurczu mięśniówki gładkiej oskrzeli podczas zaostrzenia astmy. Leki antyleukotrienowe powodują niewielkie rozszerzenie oskrzeli, poprawiając czynność płuc oraz zmniejszają zapalenie w drogach oddechowych. Działania te zmniejszają kliniczne objawy astmy. Dzięki tym właściwością Montelukast może być stosowany samodzielnie jako alternatywa dla leczenia glikokortykosteroidami w przypadku astmy przewlekłej lekkiej, ale także jako dodatek do glikokortykosteroidów i beta-mimetyków w przypadku astmy przewlekłej umiarkowanej i ciężkiej w celu zmniejszenia zapotrzebowania na duże dawki steroidów wziewnych. Zalecane jest także stosowanie Montelukastu gdy glikokortykosteroidy wziewne nie są wystarczająco skuteczne do opanowania objawów choroby. Możemy więc stwierdzić, że łączenie montelukastu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu astmy jest skuteczne i jak najbardziej wskazane w celu zmniejszenia objawów choroby.